Dzieje Europy romańskiej to pasjonująca historia napięć pomiędzy uniwersalnością, mającą źródło w mowie i kulturze łacińskiej, a specyfiką języków, regionów, krain, prowincji… Spory między centrum a peryferiami są niezmienną cechą tej przestrzeni i być może stanowią nieuświadomioną, ukrytą strukturę debat o globalizacji. Paryż, Rzym, Madryt niejednokrotnie zdradzały pragnienie kulturowej dominacji w stosunku do mniejszości językowych zamieszkujących terytoria państw, których one były administracyjnymi stolicami, mimo współczesnych przemian Europa romańska jest niezmiennie zjawiskiem fascynującym i pełnym życia, ale też nie do końca poznanym. Autorzy starają się pokazać, że w  cieniu wielkich literatur romańskich, francuskiej, hiszpańskiej i włoskiej, istnieją i rozwijają się literatury krajów, regionów, miasteczek i wsi, w których języki romańskie żyją własnym rytmem, rozbrzmiewają innymi akcentami, a słowa, którymi się posługują, układają się w tekst o odmiennej, zaskakującej fakturze.

The present volume is an attempt at presenting and analysing unique features of those Romance literatures which have been developing in the shadow of dominant literatures, cultures and languages. The articles included herein address various aspects of this subject: they discuss the notion of “minor literatures” within the sphere of Romance cultural and linguistic influence, they indicate the complexity of cultural relations between centre and periphery, they demonstrate how a crucial role literature plays in the construction of individual and collective identity, and signal some social and political problems which must be faced by authors who want to distance themselves from the dominant political life.

„Literatury mniejsze” Europy romańskiej (pdf)